پاورپوینت مرمت ابنیه در استان گیلان

پاورپوینت مرمت ابنیه در استان گیلان

PPT

ppt

26 f 2017

پاورپوینت مرمت ابنیه در استان گیلان

,مرمت ابنیه در استان گیلان,پاورپوینت مرمت ابنیه در استان گیلان,مرمت ابنیه خانه در استان گیلان,

دوستان نمونه مشابه را از دست ندید. دانلود پروژه معماری خانه منجم باشی لنگرود همراه نقشه اتوکد

توضیحات:دانلود پاورپوینت مرمت ابنیه خانه در استان گیلان

عنوان درس :آشنايي با مرمت ابنيه

نام پروژه : خانه نوغانچي

مرمت ابنیه در استان گیلان

توضیحات:

2-طرح تفصيلي لنگرود

3-آقاي سيد اكبر مير فرجود

1-آقاي نوغانچي

فهرست:

تاريخچه بنا:

وجه تسميع بنا:

خانه نوغانچي

شجره نامه خانواده نوغانچي:

معرفي شهرستان لنگرود:

موقعیت جغرافیایی لنگرود

نامگذاری لنگرود:

جمعیت:

نژاد:

زبان و خط:

مذهب:

تقسیمات کشوری:

مشاهیر لنگرود:

جاذبه‌های گردشگری لنگرود:

اماکن دیدنی لنگرود:

جغرافياي تاريخي لنگرود

نوشتة علاء الدين آذري دميرچي

محلات لنگرود:

موقعيت بنا در شهر لنگرود:

پلان و تحلیل فضا ها

پلان همكف

برداشت ميداني

پلان طبقه اول

برداشت ميداني

نما ها

مقاطع

مواد و مصالح بكار رفته در ديوار ها

سفال پوش:

جزئیات بنا

عوامل ايجاد تخريب در اين بنا :

اقدمات حفاظتي :

نحوه اجراي ناي كش:

…………………………….

تاريخچه بنا:

اين بنا در راسته اصلي آنسر محله كه يكي از محلات جزء راه پشته مي باشد،قرار گرفته است.تاريخ بناي آن به اواخر دوره قاجار مربوط مي شود.

در عين سادگي و كوچكي به همه مسايل اقليمي،اجتماعي و اقتصادي جوابگو مي باشد.مسكن متعلق به يك تاجر كه به كار خريد و فروش نوغان(ابريشم)اشتغال داشته،مي باشد.

اين بنا توسط آقاي شيخ محمد مباشر(نوغانچي) ساخته شده است.بعد از ايشان خانه به آقاي حسين نوغانچي ميرسددر زمان ايشان خانه به دو قسمت تقسيم مي گردد به طوري كه بيرون خانه به خواهر آقاي نوغانجي(همسر آقاي ابريشم چيان) واندرون خانه دست آقاي حسين نوغانچي مي ماند.

ازاين تاريخ به بعد هر كدام از قسمت هاي خانه سرگذشتي متفاوت دارند؛

اندرون خانه:بعد از آقاي حسين نوغانچي به دست وراث مي رسد كه در نهايت آقاي اسمائيل نوغانچي سهم مابقي وراث را خريداري كرده و  صاحب بعدي خانه مي شود.بعد از ايشان نيز خانه هم اكنون به سه ورثه وي رسيده است.البته تا چند سال پيش پسر آقاي نوغانچي يعني آقاي محمود نوغانچي در اين ساختمان ساكن بودند ولي هم اكنون خالي ازسكنه مي باشد.

وجه تسميع بنا:

خانه نوغانچي

نام اين بنا به نام صاحب اوليه و سازنده بنا برميگردد.با توجه به اين كه صاحب  بنا به تجارت ابريشم اشتغال داشته واز بازرگانان بنام منطقه بشمار مي آمد گرفته شده است.

در زبان فارسي به كرم ابريشم نوغان نيز گفته مي شده است و به كسي كه  به خريد و فروش تخم نوغان و پيله كرم ابريشم مشغول بوده نوغانچي گفته مي شد.

اين بنا در لنگرود،آنسر محله ،نرسيده به امامزاده سيد علي كيا قار دارد.زمين سايت آن 530 مترمربع است.

محوطه بيرون خانه كه هم اكنون توسط ديوار از اين بنا جدا شده در سايتي به مساحت 600 متر مربع قرار دارد.

معرفي شهرستان لنگرود:

لنگرود ، شهري است كه بين آبي خزر و استواري ليلا كوه ، مجنون وار نشسته است و خونگرمي شاليزارهايش ، با خونسردي باغهاي چايش ، به هم آميخته ؛ و ديدن چهرة مهربان و هميشه بهاري مردمانش ـ با آن نگاه‎هاي روشنشان ـ آرزوي تمام كساني است كه يكبار نان و نمكي از سفرة اخلاصشان خورده باشند . لنگرود ، شهر شمخالهاي آويخته ، تورهاي مندرس صميمي ، باغهاي پرتقال ، رنگارنگی لباسهاي روستايي ، عطر بلال و پونه و … مردمانِ شور و عشق و ايثار است . مقبرة دوازده امام زادة به شهادت رسيده ، بر بلنداي ملاطش ، ريشه داري « تشيع » را درخاك پاك قلبهاي مردمش ، نمايانگر مي‎كند. لنگرود شهر ابريشم و شعر و رنج است . پروانه ها بر تبسم گلهايش پيله مي كنند و شعور ، در مقابل شعرش ، به زانو در مي آيد و « برنج » آينة رنج ساليان طولانيِ لبخند پينه بر دستانشان است .

 موقعیت جغرافیایی لنگرود

لنگرود در طول 30 و 10 و 50 و عرض 11 و 37 جغرافیایی، در ارتفاع 21 متر از سطح دریای خزر قرار دارد. این شهرستان بر روی جلگه ای سرسبز و 10 کیلومتر با دریای خزر فاصله دارد و در قسمتهای جنوبی آن کوهپایه های جنوبی آن جنگلی دیده میشود.لنگرود که یکی از شهرهای مذهبی گیلان است. در فاصله 60 کیلومتری رشت (مرکز استان) واقع شده است و از طرف شمال و غرب به شهرستان لاهیجان،از طرف شرق به دریای خزر و از طرفی به شهرستان رودسر، و از طرف جنوب به شهر املش (از شهرهای رودسر) منتهی میگردد.
لنگرود در 25 شهریور سال 1338 ه. ش از لاهیجان جدا شد و با روستاهای تابع به صورت شهرستان مستقلی درآمد.

نامگذاری لنگرود:

نام لنگرود برای اولین بار در سال 512 ه. ق ذکر گردیده است. این سال مصادف با مرگ سلطان محمد پسر ملک شاه آلب ارسلان است  آزاد شدن ((فرامرز بن مردانشاه لنگرودی)) از زندان است.

به دو دلیل این شهر را لنگرود گفته اند:

1-   اینکه لنگرود در ابتدا لنگرگاه بوده است.

2-   لنگرود نام رودخانه ای است در جوار شهر که به دریای خزر می ریزد.

شاید نام رودخانه نیز به این سبب بوده است که کرجی ها می آمدند و در آن بارگیری می کردند.

جمعیت:

در سال 1275 ه.ق /1230 ش.، یعنی حدود یک قرن و نیم پیش جمعیت این شهر دو هزار نفر بوده است. اما در سرشماری عمومی نفوس سال 1375 ه.ش چمعیت این شهرستان به 135922 نفر رسیده که از این تعداد 65973 نفر در شهر لنگرود زندگی می کنند.

نژاد:

اهالی لنگرود دارای نژاد آریایی هستند وبافت قومی مردم لنگرود گیلک ميباشد.

زبان و خط:

لهجه اهالي لنگرود گيلكي از لهجه هاي زبان فارسي ويكي از شعب زبان پهلوي مرسوم به گيلك است كه نشاني از دوره باستان ايران در آن مشاهده مي شود و پس از تسلط اعراب به ا يران نيز هم چنان محفوظ مانده كه با تغييرات و چين شكنهائي كه بخود ديده بصورت كنوني در آمده است.

شعراي گيلان با اين زبان اشعار بسيار سروده اند مطالعه در لغات و ادبيات اين زبان بسياري از نقاط تاريك تاريخ باستان را روشن مي سازد. زبان گيل از لحاظ استحكام و وسعت بيان اهميت شايان و قابل ملاحظه اي دارد. بدين رو بايد افزود كه زبان گيل فوق العاده وسيع است.

خط و زبان گيل مدون نيست و قواعد آن كمتر بصورت كتاب يا رساله به چاپ در آمده است اما رسوخ اين گويش از زمانهاي بسيار قديم سينه به سينه از اسلاق به اخلاف رسيده و باز تحت تعليمات پدران و مادران به فرزندان انتقال ميابد.

لهجه گيلكي مردم لنگرودي خود يكي از چند بخش زبان گيلكي ، مرسوم به گيلكي بيه پيش مي باشد كه در خاور سفيد رود مانند لاهيجان ، رودسر  و لنگرود بدان تكلم مي شود. عده اي از اهالي شهر نيز بزبان تركي يا پارسي تكلم مي كنند.

مذهب:

ساكنين شمالي و كوهستاني ايران قبل از آئين مهر و زرتشت بخدا وندان متعدد معتقد بوده انند. و از زمان هخامنشيان است كه مردم گيلان به عنوان زرتشتي شناخته شدند. تا اوائل خلافت عباسيان اسلام باين منطقه نفوذ نكرد و بعد از آنست كه ديلميان آئين جديد را پذيرفتند. ولي گيلانيان سفلي به اسلام روي نياوردند و گيلان محل پناهندگان فراري از غضب خلفاي بغداد شد و بعدها كه علويان بخاطر غضب خلفاي بغداد به گيلان پناهنده شدند مردم اين نواحي را بدين اسلام فرا خواندند و حكومت سادات متقدمه گيلان را از سال 174 هجري تا سال 749 هجري در اين نواحي مستقر كردند و باين ترتيب اكثر مساجد روي معابد زرتشتيان بناشد.

شيوخ اسمعيليه نيز آئين فرقه خود را گسترش دادند و در قرن هفتم هجري اكثر مردم ناحيه كوهستاني جنوب لاهيجان و لنگرود اسمعيلي مذهب بودند. بعد از آن حكومت سادات متأخره گيلان تشكيل شد و در زمان صفويه بود كه كار كيا سلطان احمد والي بيه پيشر بسر كوبي اهل تسنن پرداخت و از آن زمام مذهب اكثر مردم لنگرود شيعه اثني عشري شد.

تقسیمات کشوری:

شهرستان لنگرود با 441 کیلومتر مربع وسعت، دارای سه شهر به اسامی لنگرود، کومله، شلمان و یک بخش مرکزی است و بخش مرکزی از 6 دهستان 231 آبادی (شامل روستا و مزرعه). تشکیل شده است که عبارتند از:  1- چاف با 15 آبادی،2-دریاسربا 90 آبادی،3-دیوشل با 23 آبادی،4-کومله با 111 آبادی،5-گل سفیدبا 14 آبادی، 6-لات لیل با 57 آبادی.

مشاهیر لنگرود:
دكتر جعفر طلوعي

آيت الله شمس گيلاني

میرزامحمدصادق منجم‌باشی لنگرودی
میرزا عبدالوهاب منجم‌باشی لنگرودی
میرزامهدی خان منجم‌باشی لنگرودی
اسحاق خان مشکوه‌السلطنه
دکتر محمدجعفر جعفری لنگرودی
محمود پاینده لنگرودی
دکتر ابراهیم‌زاده معبود
آیت الله العظمی سید مرتضی مرتضوی لنگرودی
دکترعلی جنابی
نجم الدین ابوالحمد
محمد علی لنگرودی (رانکوهی)
مرحوم علی امینی

جاذبه‌های گردشگری لنگرود:

تالاب زیبا و طبیعی کیاکلایه با انواع پرندگان دریایی,بوستان تفریحی فجر که در قسمتی از تالاب ایجاد گردیده است,لیلاکوه خواستگاه دوستان طبیعت,مجتمع ساحلی با فضایی آرام و دلنشین در چمخاله

اماکن دیدنی لنگرود:

پل خشتی لنگرود «خشته پل» يا «خشته پورد» معروف به پل «حاجی آقا پرد» که احتمالاً در

ساخت این پل نقش موثری داشته است مربوط به دوره ایلخانیان است. این پل «راه پشته» را به مرکز شهر متصل می‌کند.

مسجد جامع لنگرود که تاریخ ساخت در مسجد مربوط به سال 1001 هجری قمری است.
بقعه آقا سید محمود (سفید آستانه) از سادات متدین منطقه واقع در بلوار لنگرود به رودسر.
بقعه آقا سید محمدتقی کوشالشاد از نوادگان امام موسی کاظم (ع) واقع در کوشالشاد لنگرود.
خانه منجم باشی حاکم لنگرود که رابینو باغ این خانه را بی‌نظیر توصیف نموده است.
خانه دریا بیگی که از شاهکارهای هنر دوران قاجاریه است.

قلعه دزدبن (دزبن) دز به معنای دژ و قلعه است.

جغرافياي تاريخي لنگرود

نوشتة علاء الدين آذري دميرچي

شهرستان لنگرود در استان گيلان و مابين دو شهرستان لاهيجان و رودسر قرار دارد در كتب جغرافيايي قديم مانند مسالك الممالك و معجم البلدان و حدود العالم و غيره اشاره‌اي دربارة اين شهر نشده و فقط كم و بيش در خصوص قصبه ملاط كه در حدود چهار كيلومتر لنگرود واقع است سخن به ميان آمده است. مؤلف تاريخ طبرستان(1) مي‌نويسد: «چون گرگين مقام آنجا ساخت خربندگان او به چراخور به استرآباد مي‌آمدند و از دينار جاري تا به ملاط كه حد طبرستان است به طول و عرض كوهها كشيده از ري و قمس تا ساحل دريا جمله معمور و ديها به يكديگر متصل بود».

قصبة لنگرود در دورة سلجوقيان و خوارزمشاهيان جزئي از لاهيجان مركز ولايت بيه پيش(بي‌پيش) بوده و بوسيلة سلاطين محلي يعني سادات كيا(2) اداره مي‌شده است.

در كتاب تاريخ عالم آراي عباسي(3) در مورد جنگ فرهاد خان سردار سپاه شاه عباس اول با خان احمد گيلاني حكمران شجاع و ادب پرور گيلان نامي از لنگرود مي‌برد…«خان احمد بعد از رفتن لشگريان از نقود و جواهر و اسباب خزاين و طلاآلات و نقره‌‌آلات آنچه دست مكنتش به آن مي‌رسيد فراهم آورده به جانب لنگرود و رودسر فرستاد كه در كشتي نهاده و آماده فرار باشد. و مخدرات حرم را مصحوب كيا فريدون كه از امراي معتبر گيلان و درگاره سالار حرم بود از لاهيجان بيرون فرستاد و خود منتظر بود كه از پردة غيب چه صورت روي نمايد».

شاه عباس كه مادرش از سادات مرعشي مازندران بود با اين دو ايالت يعني گيلان و مازندران علاقة وافري داشت و در هر فرصتي كه دست مي‌داد به اين نواحي مسافرت مي‌نمود و گاهي هم براي شكار رنج سفر را تحمل مي‌كرد و به گيلان مي‌آمد. «چند روزي هواي سيل دريا كنار و نشاط شكار خوك در خاطر همايون جاي گرفته در جنگل گيلان محلي است كه خوك بسيار مي‌باشد و هميشه حكام گيلان در فصل بهار به شكار آن خوكسار رفته خوك بسيار صيد مي‌نمايند و به شكار زنگول اشتهار دارد و في الواقع تماشاي غريبي است راغم حروف در صيدگاه در ملازمت اشرف بود و ملاحظه نمود كه حضرت اعلي ده پانزده خوك بزرگ قوي هيكل كه هريك برمثال گاوي بودند به نوك ناوك دل دوز شكار فرمودند»(4).

در دورة تسلط افاغنه، گيلان بوسيلة قواي روسيه اشغال شد ولي بعدها نادر با يك اخطار رسمي آنها را از اين ناحيه راند(5).

در زمان سلطنت نادر شاه افشار لنگه رود مورد توجه قرار گرفت و مركز نيروي دريايي شمال گرديد در كتاب جهانگشاي نادري(6) كمترين اشاره‌اي به اين موضوع نشده است. سرپرسي سايكس(7) مؤلف تاريخ ايران كه يادداشتهاي جان التون(8) و هانوي(9) را كه معاصر شهريار بزرگ افشار بوده‌اند مطالعه كرده در اين باره مي‌نويسد:

«نادرشاه اولين پادشاه ايران است كه ارزش نيروي دريايي را درك نمود و از اين حيث

شايسته احترام است. درياسالار سواره(دريا بيگي) با آنكه وقتي كه به اين شغل تعيين شد هيچ كشتي نديده بود مع هذا از سياست و روية دريايي نادر شديداً پشتيباني مي‌كرد در ژانويه سال 1743 التون به رياست كل كشتي سازي تعيين و به لقب جمال بيك ملقب گرديد. هانوي در اين مورد مي‌گويد: (محرك نادر در قسمت تأسيس نيروي دريايي عشق و علاقه او در بدست گرفتن تجارت و سلطة دريايي خزر بوده است).

التون يك داهيه‌اي بود او مركز ستاد خود را در لنگرود بندر لاهيجان كه داراي آب و هواي طاعوني بود تأسيس نمود و براي از بين بردن تمام مشكلات جداً مشغول به كار شد الوارها را از جنگل بريده و به ساحل رسانيد پارچه‌هاي بادبان را از پنبه بافته طناب‌ها را از ليف كتان درست كرد و چون در آن نواحي لنگري پيدا نمي‌شد به تجسس و جستجوي آن پرداخت اهالي محل كه بدون دريافت مزد كار مي‌كردند نسبت به اين بيگاري و كار اجباري بدون اجرت سخت دشمن بودند اما التون كه فقط يك نجار انگليسي چند روسي و چند هندي در اختيار داشت يك كشتي كه بيست و سه پارو داشت به آب انداخت(10). حكومت روسيه فعاليت‌هاي دريايي ايران و نادر شاه را با نظر خصمانه مي‌نگريست اما التون پس از قتل ارباب خود در آنجا باقي ماند تا اينكه در شورش سال 1751 كشته شد و پس از مرگ او تمامي نقشة ايجاد نيروي دريايي از بين رفت».

در دورة قاجاريه اين نواحي چندان توجهي نمي‌شد حتي در اواخر همين دوره به علت نابساماني اوضاع داخلي لنگرود و نواحي اطراف آن صحنة پيكار و كشمش‌هاي گردنكشاني بود كه هريك سوداي خاني در مخيله خود مي‌پروراندند.

ترقيات اين شهر با روي كار آمدن رضا شاه كبير آغاز مي‌گردد البته به علت شروع جنگ جهاني دوم مجال انجام شهر سازي با اسلوب جديد در لنگرود حاصل نگرديد ولي در سالهاي اخير بيش از پيش اين شهر با حومة آن به ترقيات و پيشرفتهاي سريعي نايل آمده‌اند.

محصولات اين شهرستان عبارتند از چاي و برنج و كنف و ابريشم و سيفيجات خربزه‌آن به علت شيريني و خوبي جنس در سراسر شمال ايران مشهور است. روستاييان در دهات و قصبات اطراف با وسايل نقليه مختلف من جمله قايق محصولات خود را به لنگرود مي‌آورند. اين قايقهاي كوچك كه اغلب آنها ارتفاعشان تا سطح آب از 40 سانتيمتر تجاوز نمي‌كند به زبان محلي نو(11) Now) )خوانده مي‌شود. روستاييان پس از فروش فرآورده‌هاي خود با خريد قند و شكر و قماش و ساير مايحتاج ضروري به روستاها باز مي‌گردند معمولاً روزهاي دوشنبه و چهارشنبه هنگام تشكيل بازار عمومي است كه در دهات گيلان به آن گوراب Gourab مي‌گويند.البته بازار اصلي اكنون در روز هاي چهار شنبه تشكيل ميشود.

محلات لنگرود:

لنگرود دارای هشت محله به نام‌های فشکالی محله، سوتال محله، درب مسجد، کاسه‌گر محله، قصاب محله، گشته مردخال، انزلی محله و راه پشته است که هر یک دارای اعتبار خاصی است.لازم به ذكر است كه سوتال محله و گشته مرد خال از محلات كوچك بافت قديم محسوب مي شدند كه بعد ها توسعه پيدا كرده اند.

و دیگر توضیحات………………..

تعداد اسلاید ها:41

فرمت فایل:پاورپوینت

درگاه پرداخت شماره یک

برای دیدن رساله های معماری اینجا کلیک کنید.

برای دیدن پاورپوینت های معماری و عمران اینجا کلیک کنید.

برای دیدن پکیج پاورپوینت های معماری اینجا کلیک کنید.

پاورپوینت مرمت ابنیه در استان گیلان,مرمت ابنیه در استان گیلان,پروژه پاورپوینت مرمت ابنیه در استان گیلان,پروژه مرمت ابنیه در استان گیلان,