دانلود نقشه های اتوکدی مرکز سلامت مادر و کودک

دانلود نقشه های اتوکدی مرکز سلامت مادر و کودک

zip

23 f 2015

دانلود نقشه های اتوکدی مرکز سلامت مادر و کودک همراه تمامی نقشه های اجرایی

دانلود نقشه های اتوکدی مرکز سلامت مادر و کودک

توضیحات:نقشه های اتوکدی مرکز سلامت مادر و کودک همراه نما ها.برش ها.انواع پلان و…

بخش سلامتی مادر و کودک:

این بخش به کسب و کارهای خدماتی مرتبط با سلامتی مادر و کودک مرتبط می شود. در این بخش ما سعی خواهیم داشت تا حوزه های مختلف مرتبط با سلامتی مادر و کودک را در کنار یکدیگر قرار دهیم تا مادر با مراجعه به یک بخش کامل بتواند از سلامت کودک خود آگاهی بافته و از مشاوره متخصصین این بخش بهره مند شود. طراحی معماری این بخش نیز با توجه به کودکان و خانواده ها طراحی شده است. حوزه های سلامتی این بخش عبارتند از:

*          شنوایی سنجی

*         بینایی سنجی

 *        دندانپزشکی

 *        رژیم و تغذیه کودک

 *         روان شناسی کودک

*       پزشک مادران باردار

 *       آلرژی

مرکز سلامت محیط و کار یکی از مراکز مهم زیرمجموعه معاونت بهداشت وزارت بهداشت ایران می‌باشد که تدوین سیاست‌ها و دستورالعمل‌ها و اجرا و اعمال قوانین مربوط به بهداشت محیط و بهداشت حرفه‌ای را در سراسر ایران عهده‌دار است.

تَندُرُستی یا سَلامَت عبارت است از تامین رفاه کامل جسمی و روانی و اجتماعی انسان است. سلامت معادل کلمه انگلیسی Health می باشد و بهداشت عمومی ترجمه کلمه Public Health می باشد. بنا بر تعریف سازمان بهداشت جهانی، تندرستی تنها فقدان بیماری یا نواقص دیگر در بدن نیست بل‌که «تندرستی نداشتن هیچ‌گونه مشکل روانی، اجتماعی، اقتصادی و سلامت جسمانی برای هر فرد جامعه است.»

امروزه اهمیت توسعه بهداشت عمومی برای برقراری عدالت اجتماعی در حوزه سلامت بر هیچ کس پنهان نیست.
سلامتی جسمی شامل همه قابلیت‌های جسمی بدن است. به فرد یا پدیده‌ای که دارای تندرستی باشد، تندرست یا سالِم گفته می‌شود.

حس تندرستی در افراد تفاوت دارد و دو فرد در شرایط جسمانی یک‌سان ممکن است قضاوت متفاوتی در مورد تندرستی خود یا دیگران بکنند. برای نمونه یک فرد معلول می‌تواند خود را کاملاً تندرست حس کند در حالی که اطرافیانش او را ناتندرست بدانند. البته افرادی که بیماری‌های شدید دارند معمولاً همیشه از سوی خود و دیگران تندرست به‌شمار نمی‌آیند.

واژهٔ سالم در مورد پدیده‌های گوناگون، برای نمونه اقتصاد، فضا و محیط هم کاربرد دارد.

مؤلفه‌های زندگی سالم

مؤلفه‌های جسمانی

• عوامل ژنتیکی
• تغذیه سالم: سبزیجات، شیر، میوه‌ها و غیره.
• محیط زیست سالم: هوای پاک، آب پاکیزه، خاک نیالوده، نور کافی و غیره.
• محیط امن برای تن: جامه کافی، گرما، سرپناه و غیره.
• خواب کافی: داشتن زمان کافی برای استراحت و آسایش.
• داشتن رابطه خوب با پیرامونیان (برای نمونه با دوستان و هم‌کاران)
• شرایط سالم کاری، برای نمونه: نبود ترس و فشار مزمن در محل کار

مؤلفه‌های روحی-روانی

• عشق: توانایی دوست داشتن و محبوب کسی/کسانی بودن
  • داشتن شریک زندگی، فرزند، خانواده و اطرافیان
  • دوستی، مردم‌داری، مهارت‌های اجتماعی
• توجه به خود، اعتماد به نفس
  • موفقیت و به رسمیت شناخته شدن از سوی دیگران، دریافت واکنش‌های مثبت از سوی دیگران (بازخورد)
• امنیت: حس امنیت اقتصادی، اجتماعیٔ سیاسی و …، حس امنیت روحی در مورد مفهوم زندگی
• آزادی: آزادی بیان، آزادی عقیده و غیره.
  • خلاقیت: فعالیت‌های آفرینشگرانه و بازی‌ها
• وابستگی:
  • وابستگی به شریک زندگی، دوستان یا دیگران
  • قابلیت دعوا و آشتی
  • تجربه کردن و خاطره‌های باارزش

بهداشت به زبان فارسی دری «صحت»^[۱] علم و هنر پیشگیری از بیماریها، طولانی کردن عمر و بالا بردن سلامتی به‌وسیلهٔ کوشش‌های اجتماعی است. بر همین اساس، برای بهداشت فردی، عمومی، روانی و غذایی تعریف‌هایی وجود دارد.

پیشینهٔ بهداشت

بیماریها تا حدود ۳۹۰۰ سال قبل از مسیح، صرفاً بلای آسمانی به شمار می‌آمدند و کسی به درمان و رسیدگی به حال بیماران اقدام نمی‌کرد^[۲].

با این وجود، مردم دوران پیشاتاریخ با توجه به تجربیات و نیز، اعتقادات مذهبی یا خرافی خود، به گونه‌ای از بیمار شدن جلوگیری می‌کردند^[۳].

در روم باستان، بهداشت به عنوان نماد سلامتی شناخته می‌شد. به همین منظور، حمام‌های عمومی متعددی در شهرهای مختلف ساخته می‌شدند، . علاوه بر استحمام که تا حدودی مفهومی تزکیه‌کننده داشت، ماساژ و کرم‌های معطر نیز مورد استفاده قرار می‌گرفتند. منشأ کلمهٔ بهداشت ^[۴] نیز به همان دوره، و به الههٔ سلامتی و پاکیزگی، هیجیا (به یونانی باستان: Ὑγιεία)، دختر اسقلبیوس بازمی‌گردد. ^[۳][۵]

در ابتدای قرون وسطی، استحمام به عنوان پاک‌کنندهٔ روح، در میان بسیاری از مردم متداول شد. ولی به مرور زمان و با گسترش اعتقادات خرافاتی مبنی بر این که آب موجب باز شدن منافذ پوست و ورود بیماری‌ها به بدن می‌شود، استحمام از رواج افتاد؛ و حمام‌های عمومی منبعی برای ابتلا به بیماری‌ها شناخته شد. در مقابل، چرک بدن لایهٔ محافظی در برابر بیماری‌ها پنداشته شد. به‌علاوه، توالتها در مکان عمومی و در ملأعام قرار داشتند (حتی در قلعهٔ پادشاهان)، و فضولات در کوچه‌ها منظره‌ای طبیعی شناخته می‌شد. دست‌ها و صورت تنها بخش‌هایی از بدن که در این دوره به طور منظم شست‌وشو می‌شدند. به این ترتیب، برای پوشاندن بوی بد بدن تنها از انواع عطر استفاده می‌شد.

این وضع در دوران رونسانس به علت شیوع بیماری‌هایی خطرناک، چون سیفیلیس و طاعون بدتر شد. مردم برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری‌ها، استفاده از آب را به حداقل رسانیدند، و برای شست‌وشو تنها از پارچه‌هایی خشک استفاده می‌کردند.

در دورهٔ پادشاهی لویی شانزدهم، استفاده از آب، دوباره و به تدریج متداول شد. توالت و دست‌شویی‌ها به اتاق‌هایی جداگانه منتقل شد و استحمام به دور از چشم دیگران انجام گرفت. داشتن حمام در خانه رواج یافت؛ هرچند هدف از آن‌ها در درجهٔ اول استراحت بود، و نه شست‌وشو.

در قرن نوزدهم، استحمام لازمهٔ رعایت بهداشت فردی شد و شستن دست و صورت با صابون در میان اغلب مردم رواج یافت. در اواخر قرن نوزدهم، اکثر ساختمان‌ها در اروپا دارای حمام و دست‌شویی بودند. ایجاد شبکه‌های فاضلاب زیرزمینی و تصفیه‌خانه نیز در قرن بیستم موجب ارتقای سطح بهداشت عمومی در شهرها شد. به علاوه، سازمان جهانی بهداشت در سال ۱۹۴۶، به منظور هماهنگی و ارتقای وضعیت بهداشت عمومی در سطح جهان تأسیس یافت.

تصویر از قسمت های مختلف نقشه ها………………………….