بررسی میدان آزادی تهران
PPTppt 08 f 2017
بررسی میدان آزادی تهران
پاورپوینت بررسی میدان آزادی تهران یا برج شهیاد قدیم
پاورپوینت برج شهیاد قدیم
نام بنا :
برج آزادی ( برج شهیاد قدیم )
معمار/طراح :
مهندس حسین امانت
موقعیت بنا :
تهران – میدان آزادی
سال ساخت :
شروع ساخت : یازدهم آبانماه 1348 و 24
دیماه 1350 بهره برداری شد .
رتبه اول طرح بنای یادمان 2500 ساله شاهنشاهی
توضیحات کلی بنا :
برج آزادی، آمیزه ای شکوهمند از معماری دوران باستان، دوران اسلامی و معماری مدرن است که ساخت آن به سال 1350، در زمینی به مساحت 50 هزار متر مربع به پایان رسید. در ساختمان این برج، نهایت دقت و ظرافت به کار رفته و بهترین نمونه از معماری تلفیقی ایرانی و اسلامی محسوب می شود. برج آزادی در حقیقت بخش اصلی موزه آزادی را تشکیل می دهد که این مجموعه نیز علاوه بر برج مشتمل بر سالن سمعی و بصری، تالارهای نمایشگاه آثار هنری، سالن سینما و سالن دیوراماست.
سیر سبکهای معماری ایران را در این برج میتونید ببینید . نشانه هایی از
1- هخامنشی ها
2- ساسانی ها که مهندس امانت از طاق کسری که یادآور قدرت ایران قبل از اسلام هست .
3- اسلامی که طراح قوس اسلامی را ازش استفاده کرده که نماینگر فرهنگ ایرانیان بعد از اسلام هست .
طول برج آزادي 63متر و ارتفاع آن45 متر است. ارتفاع قوس اصلي بنا هم 31متر است. تمام فضاهاي موجود در مجموعه آزادي طوري طراحي شدهاند كه استفاده از آن، بيشتر جنبه نمايشگاهي دارد؛ اين را ميشود از تعداد زياد سالنها و موزههاي طبقه زيرين بنا هم فهميد.
اما جالبترين نكته در بناي ميدان آزادي شايد اين باشد كه هيچوقت نميتواني بالاي سرت، سقفي را بسته ببيني و هميشه به بالا كه نگاه كني، يك فضا و روزن كوچك هست كه ميشود طبقه بالا را ديد؛ اين اتفاق، توي همه طبقههاي برج زيباي آزادي تكرار ميشود.
طول برج آزادي 63متر و ارتفاع آن 54 متر است. ارتفاع قوس اصلي بنا هم 31متر است. تمام فضاهاي موجود در مجموعه آزادي طوري طراحي شدهاند كه استفاده از آن، بيشتر جنبه نمايشگاهي دارد؛ اين را ميشود از تعداد زياد سالنها و موزههاي طبقه زيرين بنا هم فهميد.
گفتگو با حسین امانت
برج آزادی که در زمان خود شهیاد نام داشت و یادمانی برای دو هزار و پانصد سال شاهنشاهی ایران بود، خیلی زود نماد دروازه گونه تهران و ترجمان معمارانه ایران مدرن شد، این بنا اکنون سی و شش ساله است و در حالی که با یک چرخش بزرگ، نماد انقلاب سال ۵۷ تلقی می شود، فرسوده از گذر زمان و رنجیده از بی مهری کسان، خود را نیازمند مرمت می یابد. با این حال دست بردن در مجموعه ای که ایرانیان سخت بدان خو گرفته اند وخارجیان، ایران امروزی را با تصویرش
می شناسند، کاری ساده و خالی از حرف و حدیث نیست.
شهرداری تهران مسؤول مرمت و بهسازی برج و میدان آزادی است و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور نظارت بر این کار را به عهده دارد؛ چرا که برج آزادی در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
شهرداری بر این باور است که عملیات مرمت را “کاملا اصولی” به پیش می برد، اما سازمان میراث فرهنگی نظر متفاوتی دارد. چندی پیش خبرگزاری میراث فرهنگی CHN گزارش داد که کارشناسان این سازمان، پس از بازدید از کارگاه مرمت و بهسازی برج آزادی، در حضور سرپرست کارگاه گفته اند: “اقداماتی که تاکنون در جزیره برج آزادی به بهانه ساماندهی و مرمت انجام شده، مرمت نبوده، بلکه فاجعه ای دردناک در تاریخ ساماندهی آثار تاریخی است.”
استفاده از واژه “جزیره” برای میدان آزادی، اشاره طنزگونه و تلخی است به قرار گرفتن این میدان در میان ترافیک سنگین ورودی غربی پایتخت و قطع ارتباط پیادگان با میدانی که طرحش ملهم از باغ های ایرانی است و در اصل برای پیاده روی ساخته شده است.
شهرداری نقشه های مرمت را برای تایید به سازمان میراث فرهنگی ارایه کرده و این سازمان نیز به نوبه خود خواستار تایید نقشه ها توسط مهندس ایرج حقیقی شده است؛ یعنی کسی که در زمان ساخت برج آزادی، مسؤول کارگاه برج بود. او اکنون به خارج از کشور سفر کرده است.
در این میان هیچ کس سراغ مردی را نمی گیرد که ایده چنین اثر بدیعی از ذهنش تراوش کرد، همان جوان ۲۴ ساله و تازه از دانشگاه درآمده ای که حالا از مرز ۶۵ سالگی گذر کرده و هزاران کیلومتر آن سوتر از تهران، نگران دست پرورده خویش است: حسین امانت.
آقای امانت که اینک در شهر ونکور کانادا سکونت دارد، از معماران نوپردازی است که حتی اگر هیچ کاری غیر از طراحی برج و میدان آزادی انجام نداده بود، بازهم نامش در تاریخ معماری مدرن ایران جاودانه می ماند.
اما او در کارنامه خویش، کارهای سترگ دیگری نیز دارد: طراحی ساختمان دانشگاه صنعتی شریف یا آریامهر سابق (۱۳۵۴)؛ ساختمان مرکز صنایع دستی سابق و سازمان میراث فرهنگی امروزی (کامل شده در سال ۱۳۶۳)؛ ساختمان سفارت ایران در پکن (کامل شده در سال ۱۳۶۲) و آثار دیگری که در سال های دوری از وطن و در کشورهای مختلف جهان ساخته شده اند.
این بنا سنگ هایی دارد که در قسمت پایین برج 3.2 متر طول و 1.6 متر ارتفاع دارند و کار دست سنگتراشانی است که به نظر من یک کار بی نظیری انجام داده اند. چون آن وقت که ما شهیاد را می ساختیم، هیچ کس برای پول کار نمی کرد و برای همه، این یک کار عاشقانه ای برای مملکت بود
این سنگ ها با بتن و آهن ضد زنگ به هم چسبیده اند و پشت آنها یک سطح خشن است که روی آن نلغزند. ولی هر سنگی کنار سنگ دیگر با یک ماده قابل انعطاف بندکشی شده است. چیزی شبیه به لاستیک که قابل انعطاف است. ماده ای است به نام FlEXIBLE SEALANT . حالا اگر بخواهند در جریان مرمت از سیمان برای بندکشی استفاده کنند، این کار باعث شکستن سنگ ها می شود. به خاطر این که در گرمای تابستان و سرمای زمستان سنگ ها و بتن زیر آن ها مرتبا منبسط و منقبض می شوند و اگر درزها قابل انعطاف نباشد، همگی خرد می شوند.
این را هم بگویم آقای مهندس ایرج حقیقی که الان در ایران هستند و مهندس کارگاه برج بودند، یکی از بهترین کسانی هستند که در مورد مرمت شهیاد می توان به ایشان مراجعه کرد
مشخصات بنا
توي ساختن برج از 25 هزار قطعه سنگ- آن هم در 15هزار شكل مختلف- استفاده شده است. هركدام از لنگههاي سنگي درها، حدود 5/3تن وزن دارد و سنگها هم جنسشان از گرانيت است.
چند قدم كه بعد از پلههاي ورودي طبقه پايين به داخل وارد میشویم ، صداي آشنايي به گوش میرسد ؛ « بوي گل سوسن و ياسمن آيد… » . اينجا سالن ايرانشناسي است.
در کف بنا يك تسمه نقاله آرام و بيصدا حركت ميكند و توي 20-15 دقيقه، فرد رااز سالن ایران شناسی رد می کند؛ و همگام رد شدن از سالن ایران شناسی شما شاهد نماد تراكتور براي تبريز يا نماد خاويار براي گيلان. از خليجفارس تا درياي خزر راهي نيست. در پايان مسير صداي شرشر آب و آبشار مصنوعي روي درياي خزر (!) است و در دالان خروجی دارای آکواریوم است . در تمام طول مسير هم رويت را كه سمت 4 تا پرده نمايش برگرداني، ميتوان فيلمهاي مستند انقلاب را دید.
سالن بعدي، تالار آينه است. اسمش را گذاشتهاند « ديوراما » و در 2 سمت سالن، 12 غرفه كوچك ساختهاند كه با طرحهاي حجمي، موقعيت و فعاليتهايي را كه در كشور و در زمينههاي مختلف انجام شده است، ميشود تويش ديد. وجه تسميه آينهاياش هم همان آينههايي است كه دور تا دور اين 12تا غرفه را پوشاندهاند و زاويهشان طوري است كه وقتي نگاهشان ميكني، انگار غرفه خيلي بزرگتر از اندازه واقعياش است.
مسير بعدي، باب طبع آدمهاي نوگراست. يك سالن، پر از مجسمههايي كه بهاش ميگويند «كانسپچوال آرت » . خودمانيترش ميشود « هنر مفهومي » . پر است از صندلي نيزه و كبوتر آهني. يك نگارخانه كه هرچند وقت يكبار، نمايشگاه نقاشي با يك موضوع خاص را به نمايش ميگذارد، يك كتابخانه با حدود 12 هزار جلد كتاب و البته يك سايت اطلاعرساني با 28تا مانيتور لمسي كه اطلاعاتي از آثار باستاني و جغرافياي ايران را به بازديدكنندگان ميدهد.
از اينجا به بعد، هيجان سفر تازه شروع ميشود؛ « آسانسور و شروع سفر به آسمان » .
طبقه سوم، گالري انقلاب و آزادي است؛ با عكسهاي برگزيده يك مسابقه كه موضوع انقلاب و ميدان آزادي را دارند. ديدن اين عكسها شايد براي آنها كه ميخواهند آزادي را از زواياي ديگري ببينند جالب باشد. اينجا هم با نگاه به در و ديوار میتوان همنشيني معماري سنتي و مدرن را دید « نقشهاي سقف آن! آدم را به یاد مسجد شيخ لطف الله اصفهان می اندازد » .
طبقه چهارم؛ با يك مناره گنبديشكل فيروزهاي در وسط و البته نمايي از تهران در ارتفاع 40متري. كاشيهاي فيروزهاي، بهصورت مارپيچ روي مناره بالا رفته است. از اينجا ميشود 4 طرف ميدان آزادي را از پشت پنجرهها ديد زد؛ تجربهاي كه فقط ميتوان اين بالا آن را چشيد؛ منظرهاي كه شايد شبها ديدنيتر باشد.
بعد از توقف چند دقيقهاي زير سقف برج، راهپلههاي مارپيچ را بايد طي کرد تا همه اين 4 طبقه را يكييكي پايين رفت سرجمع تعداد پله ها 286است.
آسانسورها دوتاست و دقيقا از ديوارههاي برج بالا ميرود اما هر قسمت از مسير را بايد با يك آسانسور بالا رفت.
چون هركدام، فقط 2 طبقه ميتوانند بالا بروند و بعد به يك سقف بتوني ميرسند. آسانسور اولي تا طبقه دوم بالا ميرود و 2 طبقه بعدي هم با آسانسور دوم بالا ميرود. سفر به برج، از بالا شروع ميشود؛ بالاترين نقطه و درست زير بام فيروزهاي رنگ آزادي.
دانلود فایل پاورپوینت
لینک دانلود:dawnload
پسورد فایل:www.broozcad.ir
نظر فراموش نشه
منبع سایت بروزکد
بررسی میدان آزادی,پروژه بررسی میدان آزادی,پاورپوینت,بررسی میدان آزادی,بررسی میدان آزادی تهران
دیدگاه ها